gönüllü

Ayrıca bakınız: Gönüllü

Türkçe

Köken

gönül + -lü

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɡø.nyɫ.ˈɫy/
• Heceleme: gö‧nül‧lü

Ad

gönüllü (belirtme hâli gönüllüyü, çoğulu gönüllüler), sahiplik şekli gönüllü -sü

1. bir işi yapmayı hiçbir yükümlülüğü yokken isteyerek üstlenen kimse

   zıt anlamlısı: gönülsüz

   "Lejyoner Alatus! Gönüllü sensin!" — Asteriks

2. seven kişi veya sevgili

Çekimleme

gönüllü adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		gönüllü	gönüllüler
belirtme		gönüllüyü	gönüllüleri
yönelme		gönüllüye	gönüllülere
bulunma		gönüllüde	gönüllülerde
ayrılma		gönüllüden	gönüllülerden
tamlayan		gönüllünün	gönüllülerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	gönüllüm	gönüllülerim
	belirtme	gönüllümü	gönüllülerimi
	yönelme	gönüllüme	gönüllülerime
	bulunma	gönüllümde	gönüllülerimde
	ayrılma	gönüllümden	gönüllülerimden
	tamlayan	gönüllümün	gönüllülerimin
2. tekil	yalın	gönüllün	gönüllülerin
	belirtme	gönüllünü	gönüllülerini
	yönelme	gönüllüne	gönüllülerine
	bulunma	gönüllünde	gönüllülerinde
	ayrılma	gönüllünden	gönüllülerinden
	tamlayan	gönüllünün	gönüllülerinin
3. tekil	yalın	gönüllüsü	gönüllüleri
	belirtme	gönüllüsünü	gönüllülerini
	yönelme	gönüllüsüne	gönüllülerine
	bulunma	gönüllüsünde	gönüllülerinde
	ayrılma	gönüllüsünden	gönüllülerinden
	tamlayan	gönüllüsünün	gönüllülerinin
1. çoğul	yalın	gönüllümüz	gönüllülerimiz
	belirtme	gönüllümüzü	gönüllülerimizi
	yönelme	gönüllümüze	gönüllülerimize
	bulunma	gönüllümüzde	gönüllülerimizde
	ayrılma	gönüllümüzden	gönüllülerimizden
	tamlayan	gönüllümüzün	gönüllülerimizin
2. çoğul	yalın	gönüllünüz	gönüllüleriniz
	belirtme	gönüllünüzü	gönüllülerinizi
	yönelme	gönüllünüze	gönüllülerinize
	bulunma	gönüllünüzde	gönüllülerinizde
	ayrılma	gönüllünüzden	gönüllülerinizden
	tamlayan	gönüllünüzün	gönüllülerinizin
3. çoğul	yalın	gönüllüsü gönüllüleri
	belirtme	gönüllüsünü gönüllülerini
	yönelme	gönüllüsüne gönüllülerine
	bulunma	gönüllüsünde gönüllülerinde
	ayrılma	gönüllüsünden gönüllülerinden
	tamlayan	gönüllüsünün gönüllülerinin

Türetilmiş kavramlar

• gönüllüce,
• gönüllücü,
• gönüllücük,
• gönüllülü,
• gönüllüsüz,
• gönüllüyken,
• gönüllüyle,
• gönüllüyse

Çeviriler

gönüllü

Ön ad

gönüllü (karşılaştırma daha gönüllü, üstünlük en gönüllü)

1. bir işi yapmayı hiçbir yükümlülüğü yokken isteyerek üstlenen

   zıt anlamlısı: gönülsüz

   Yabancı dil bildiği için de Kore'ye gönüllü olarak göndermeye kalkmışlardı. — Ç. Altan

2. çok istekli

   zıt anlamlısı: gönülsüz

   Bu ilginç resimden yola çıkarak yaratacağı öykünün içine gönüllü olarak balıklama daldı. — İ. Aral

Çeviriler

gönüllü

• Azerice: könüllü (az)
• Fince: vapaaehtoinen (fi)
• Türkmence: meýletiin (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "gönüllü" maddesi