gönülsüz

Türkçe

Köken

gönül + -süz

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɡø.nyɫ.ˈsyz/
• Heceleme: gö‧nül‧süz

Belirteç

gönülsüz

1. gönlü olmaksızın, istemeyerek

   zıt anlamlısı: gönüllü

   Gönülsüz yazıyorum. İstemediğim için, çevresinde dolanıp uğunuyorum. — N. Meriç

Çeviriler

gönülsüz

• Azerice: könülsüz (az)

Ön ad

gönülsüz (karşılaştırma daha gönülsüz, üstünlük en gönülsüz)

1. gönlü olmadan, isteksiz yapılan

   zıt anlamlısı: gönüllü

   Bir okul skecinin gönülsüz oyuncuları gibiydiler. — A. Kulin

Atasözleri

• Gönülsüz namaz göğe ağmaz
• Gönülsüz yenen aş, ya karın ağrıtır ya baş

Çeviriler

gönülsüz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "gönülsüz" maddesi