fırça

Türkçe

Köken

Pontus Rumcası

Ad

fırça (belirtme hâli fırçayı, çoğulu fırçalar) -sı

[2] Fırçalar

1. (aletler) bir şeyin tozunu, kirini gidermekte veya bir şeye boya, cila sürmekte kullanılan, bir araya getirilerek bağlanmış kıl vb.nden yapılan araç

   Yer yer kireç artıkları ve fırça çizgileri duruyor. - R. H. Karay

2. (aletler) resim yapma sanatı ve biçimi
3. paylama
4. (madencilik) çökmeyi engelleyen bağların oynamasını veya kaymasını önlemek için aralara yerleştirilen direk parçası

Deyimler

ağaç fırçası, boya fırçası, çalak fırçalı, diş fırçası, fırça izi, fırça öz, tel fırça, fırça dilligiller, fırça gibi, fırça kenar, fırça teli, fırça verniği, fırça yayı, fırça yemek, fırça yuvası, iğnecik fırçası, kazan fırçası, kurum fırçası, saç fırçası, sakal fırçası, taban fırçası, telli fırçalama, tıraş fırçası, toz fırçası, tutkal fırçası, tüp fırçası kromozomları, kömür fırça, perlon fırça

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Bürste (de) d, Pinsel (de)
• Arnavutça: furçë (sq) d
• Azerice: fırça (az)
• Estonca: hari (et)
• Felemenkçe: borstel (nl), penseel (nl), kwast (nl)
• Fince: harja (fi), pensseli (fi), sivellin (fi), moite (fi), nuhde (fi), toru (fi)
• Fransızca: brosse (fr) d
• Gagavuzca: cetka (gag)
• İngilizce: brush (en), reprimand (en), reproof (en)
• İspanyolca: cepillo (es) e
• İsveççe: borste (sv), pensel (sv)
• İtalyanca: spazzola (it) d, pennello (it) e
• Kürtçe: kulbe (ku)
• Lombartça: spazeta (lmo)
• Rusça: щётка (ru) d (şçótka)
• Sırp-Hırvatça: četka (sh)
• Türkmence: kist (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "fırça" maddesi

Azerice

Ad

fırça

1. (aletler) fırça