beyan

Türkçe

Heceleme

Heceleme: be·yan

Köken

Arapça بَيَانٌ‏ (beja:n(un))

Ad

beyan (belirtme hâli beyanı, çoğulu beyanlar)

1. bildirme
2. (edebiyat) bir eserde, düşüncelerin, duyguların, hayallerin doğuş ve değerlerini, bunların anlatımında tutulacak yolları konu edinen bir edebiyat bilgisi dalı

Deyimler

• beyan etmek

Çeviriler

• Arapça: إعلان‏‎ (ar)
• Fince: tiedottaminen (fi), ilmoittaminen (fi)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Macarca: [Girdi?]tpos
• Tatarca: bäyan (tt)
• Modern Yunanca: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "beyan"

Çağatayca

Ad

1. devayi, şirin boyan dahi derler
2. asıl süs