İçeriğe atla

edinmek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi ایدنمك‎ sözcüğünden devralındı, ایدینمك(edinmek) (edinme + -k).

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): /e.din.ˈmec/
  • Heceleme: e‧din‧mek

Eylem

[düzenle]

edinmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi edinir)

  1. kendini bir şeye sahip kılmak, kendine sağlamak
    Başlangıçta ücretini düşük tutup el mahareti edindi. — İ. O. Anar

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

bilgi edinmek

Alt kavramlar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

edindirmek, edinebilmek, edinilmek, edinivermek

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Türkmence

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
Heceleme: e‧din‧mek

Eylem

[düzenle]

edinmek

  1. edinmek, temin etmek
  2. hazırlamak, yapmak

Kaynakça

[düzenle]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.