sözcük
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Ad[düzenle]
sözcük (belirtme hâli sözcüğü, çoğulu sözcükler)
- (dil bilimi) anlamlı ses veya ses birliği, söz, kelime
- Can ile ruh sözcükleri çoğu zaman aynı anlamda kullanılıyor. - A. Boysan
- Tayyare kelimesine alışan millet, uçak kelimesine de alışır. - O. V. Kanık
- söz sözcüğünün küçültmesi
Çekimleme[düzenle]
sözcük adının çekimi
Deyimler[düzenle]
- abecesel sözcük SÜRDAB
- ad soylu sözcük
- anahtar sözcük
- aranan sözcük
- birleşik sözcük
- bölünmüş sözcük
- çevrik sözcük
- çift sözcük
- eş sözcük
- gezgin sözcük
- kesik sözcük
- kısaltmalı sözcük
- korunmuş sözcük
- pekiştirmeli sözcük
- saklı sözcük
- sayısal sözcük
- sözcük çağrışımı
- sözcük hazinesi
- sözcük ikilileri
- sözcük işlem
- sözcük kakışması
- sözcük karışıklığı
- sözcük kümesi
- sözcük oyunu
Sözcük birliktelikleri[düzenle]
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
anlamlı ses veya ses birliği — bakınız kelime
söz'ün küçültmesi
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "sözcük" maddesi
Ek okumalar[düzenle]
- Vikipedi'de sözcük
Azerice[düzenle]
Ad[düzenle]
sözcük (belirtme hâli sözcüğü, çoğulu sözcüklər)
- (dil bilimi) söz