ilgeç

Türkçe[değiştir]

Ad[değiştir]

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	ilgeç	ilgeçler
Belirtme (-i)	ilgeci	ilgeçleri
Yönelme (-e)	ilgece	ilgeçlere
Bulunma (-de)	ilgeçte	ilgeçlerde
Çıkma (-den)	ilgeçten	ilgeçlerden
Tamlayan	ilgecin	ilgeçlerin

ilgeç -eç

Anlamlar

[1] (dil bilimi) tek başına anlamı olmayan, sonuna geldiği sözle cümledeki diğer kelimeler arasında ilişki kuran kelime türü

Söyleniş

iɫˈget͡ʃ

Heceleme

il·geç, çoğulu il·geç·ler

Açıklamalar

[1] Dildeki boş sözcük grubunda yer alır ve tamlanan sözcük ile tamlayıcı sözcük arasındaki ilişkiyi belirtir.

İlgeçler bir adı, eylemi, sıfatı ya da bir belirteci tamlayan durumundadır. İlgeç konumundaki dilbilgisel sözcük değişmez, her yerde aynı kalır. Benzetme, karşılaştırma (cennet kadar güzel vatan), amaç (başarmak için çalıştı), ölçümleme (seni sevdiği kadar beni sevmez) ve nedenlilik ilgeçleri olarak beş tür ilgeçten söz edilir.

Eş anlamlılar