أمر

Ayrıca bakınız: امر, آمر, إمر

Arapça

Köken 1

İbranice אמר‎ ile soydaştır. Ugaritic 𐎀𐎎𐎗 (ảmr) ve Akadça 𒀀𒈠𒀀𒀸 (amārum) ile kıyaslayınız.

Eylem

أَمَرَ (ʾemara) I, geniş zaman يَأْمُرُ‎‎ (yeʾmuru)

1. sipariş etmek, emretmek, teklif etmek, talimat vermek
2. devreye almak, cezalandırmak, emanet etmek

Çekimleme

أَمَرَ

çekimi (biçim-I sahih irregular, mastar أَمْر)

mastar الْمَصْدَر						أَمْر ʾemr
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						آمِر‎ ʾāmir
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَأْمُور‎ meʾmūr
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَمَرْتُ‎ ʾemartü	أَمَرْتَ‎ ʾemarte	أَمَرَ ʾemara		أَمَرْتُمَا‎ ʾemartümā	أَمَرَا‎ ʾemarā		أَمَرْنَا‎ ʾemarnā	أَمَرْتُمْ‎ ʾemartüm	أَمَرُوا‎ ʾemarū
	dişil		أَمَرْتِ‎ ʾemarti	أَمَرَتْ‎ ʾemarat			أَمَرَتَا‎ ʾemaratā			أَمَرْتُنَّ‎ ʾemartünne	أَمَرْنَ‎ ʾemarne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	آمُرُ‎ ʾāmuru	تَأْمُرُ‎ teʾmuru	يَأْمُرُ‎ yeʾmuru		تَأْمُرَانِ‎ teʾmurāni	يَأْمُرَانِ‎ yeʾmurāni		نَأْمُرُ‎ neʾmuru	تَأْمُرُونَ‎ teʾmurūne	يَأْمُرُونَ‎ yeʾmurūne
	dişil		تَأْمُرِينَ‎ teʾmurīne	تَأْمُرُ‎ teʾmuru			تَأْمُرَانِ‎ teʾmurāni			تَأْمُرْنَ‎ teʾmurne	يَأْمُرْنَ‎ yeʾmurne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	آمُرَ‎ ʾāmura	تَأْمُرَ‎ teʾmura	يَأْمُرَ‎ yeʾmura		تَأْمُرَا‎ teʾmurā	يَأْمُرَا‎ yeʾmurā		نَأْمُرَ‎ neʾmura	تَأْمُرُوا‎ teʾmurū	يَأْمُرُوا‎ yeʾmurū
	dişil		تَأْمُرِي‎ teʾmurī	تَأْمُرَ‎ teʾmura			تَأْمُرَا‎ teʾmurā			تَأْمُرْنَ‎ teʾmurne	يَأْمُرْنَ‎ yeʾmurne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	آمُرْ‎ ʾāmur	تَأْمُرْ‎ teʾmur	يَأْمُرْ‎ yeʾmur		تَأْمُرَا‎ teʾmurā	يَأْمُرَا‎ yeʾmurā		نَأْمُرْ‎ neʾmur	تَأْمُرُوا‎ teʾmurū	يَأْمُرُوا‎ yeʾmurū
	dişil		تَأْمُرِي‎ teʾmurī	تَأْمُرْ‎ teʾmur			تَأْمُرَا‎ teʾmurā			تَأْمُرْنَ‎ teʾmurne	يَأْمُرْنَ‎ yeʾmurne
emir الْأَمْر	eril		مُرْ‎ mur			مُرَا‎ murā				مُرُوا‎ murū
	dişil		مُرِي‎ murī							مُرْنَ‎ murne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أُمِرْتُ‎ ʾümirtü	أُمِرْتَ‎ ʾümirte	أُمِرَ ʾümira		أُمِرْتُمَا‎ ʾümirtümā	أُمِرَا‎ ʾümirā		أُمِرْنَا‎ ʾümirnā	أُمِرْتُمْ‎ ʾümirtüm	أُمِرُوا‎ ʾümirū
	dişil		أُمِرْتِ‎ ʾümirti	أُمِرَتْ‎ ʾümirat			أُمِرَتَا‎ ʾümiratā			أُمِرْتُنَّ‎ ʾümirtünne	أُمِرْنَ‎ ʾümirne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُومَرُ‎ ʾūmaru	تُؤْمَرُ‎ tüʾmaru	يُؤْمَرُ‎ yüʾmaru		تُؤْمَرَانِ‎ tüʾmarāni	يُؤْمَرَانِ‎ yüʾmarāni		نُؤْمَرُ‎ nüʾmaru	تُؤْمَرُونَ‎ tüʾmarūne	يُؤْمَرُونَ‎ yüʾmarūne
	dişil		تُؤْمَرِينَ‎ tüʾmarīne	تُؤْمَرُ‎ tüʾmaru			تُؤْمَرَانِ‎ tüʾmarāni			تُؤْمَرْنَ‎ tüʾmarne	يُؤْمَرْنَ‎ yüʾmarne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُومَرَ‎ ʾūmara	تُؤْمَرَ‎ tüʾmara	يُؤْمَرَ‎ yüʾmara		تُؤْمَرَا‎ tüʾmarā	يُؤْمَرَا‎ yüʾmarā		نُؤْمَرَ‎ nüʾmara	تُؤْمَرُوا‎ tüʾmarū	يُؤْمَرُوا‎ yüʾmarū
	dişil		تُؤْمَرِي‎ tüʾmarī	تُؤْمَرَ‎ tüʾmara			تُؤْمَرَا‎ tüʾmarā			تُؤْمَرْنَ‎ tüʾmarne	يُؤْمَرْنَ‎ yüʾmarne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُومَرْ‎ ʾūmar	تُؤْمَرْ‎ tüʾmar	يُؤْمَرْ‎ yüʾmar		تُؤْمَرَا‎ tüʾmarā	يُؤْمَرَا‎ yüʾmarā		نُؤْمَرْ‎ nüʾmar	تُؤْمَرُوا‎ tüʾmarū	يُؤْمَرُوا‎ yüʾmarū
	dişil		تُؤْمَرِي‎ tüʾmarī	تُؤْمَرْ‎ tüʾmar			تُؤْمَرَا‎ tüʾmarā			تُؤْمَرْنَ‎ tüʾmarne	يُؤْمَرْنَ‎ yüʾmarne

Zıt anlamlılar

• نَهَى‎ (nehā)

Türevleri

• Maltaca: amar

Eylem

أَمُرَ veya أَمَرَ (ʾemara veya ʾemura) I, geniş zaman يَأْمُرُ‎‎ (yeʾmuru)

1. emir olmak

Çekimleme

أَمَرَ veya أَمُرَ

çekimi (biçim-I sahih irregular, mastar إِمَارَة)

mastar الْمَصْدَر						إِمَارَة‎ ʾimāra
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						آمِر‎ ʾāmir
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَمَرْتُ‎ veya أَمُرْتُ‎ ʾemartü veya ʾemurtü	أَمَرْتَ‎ veya أَمُرْتَ‎ ʾemarte veya ʾemurte	أَمَرَ veya أَمُرَ ʾemara veya ʾemura		أَمَرْتُمَا‎ veya أَمُرْتُمَا‎ ʾemartümā veya ʾemurtümā	أَمَرَا‎ veya أَمُرَا‎ ʾemarā veya ʾemurā		أَمَرْنَا‎ veya أَمُرْنَا‎ ʾemarnā veya ʾemurnā	أَمَرْتُمْ‎ veya أَمُرْتُمْ‎ ʾemartüm veya ʾemurtüm	أَمَرُوا‎ veya أَمُرُوا‎ ʾemarū veya ʾemurū
	dişil		أَمَرْتِ‎ veya أَمُرْتِ‎ ʾemarti veya ʾemurti	أَمَرَتْ‎ veya أَمُرَتْ‎ ʾemarat veya ʾemurat			أَمَرَتَا‎ veya أَمُرَتَا‎ ʾemaratā veya ʾemuratā			أَمَرْتُنَّ‎ veya أَمُرْتُنَّ‎ ʾemartünne veya ʾemurtünne	أَمَرْنَ‎ veya أَمُرْنَ‎ ʾemarne veya ʾemurne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	آمُرُ‎ ʾāmuru	تَأْمُرُ‎ teʾmuru	يَأْمُرُ‎ yeʾmuru		تَأْمُرَانِ‎ teʾmurāni	يَأْمُرَانِ‎ yeʾmurāni		نَأْمُرُ‎ neʾmuru	تَأْمُرُونَ‎ teʾmurūne	يَأْمُرُونَ‎ yeʾmurūne
	dişil		تَأْمُرِينَ‎ teʾmurīne	تَأْمُرُ‎ teʾmuru			تَأْمُرَانِ‎ teʾmurāni			تَأْمُرْنَ‎ teʾmurne	يَأْمُرْنَ‎ yeʾmurne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	آمُرَ‎ ʾāmura	تَأْمُرَ‎ teʾmura	يَأْمُرَ‎ yeʾmura		تَأْمُرَا‎ teʾmurā	يَأْمُرَا‎ yeʾmurā		نَأْمُرَ‎ neʾmura	تَأْمُرُوا‎ teʾmurū	يَأْمُرُوا‎ yeʾmurū
	dişil		تَأْمُرِي‎ teʾmurī	تَأْمُرَ‎ teʾmura			تَأْمُرَا‎ teʾmurā			تَأْمُرْنَ‎ teʾmurne	يَأْمُرْنَ‎ yeʾmurne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	آمُرْ‎ ʾāmur	تَأْمُرْ‎ teʾmur	يَأْمُرْ‎ yeʾmur		تَأْمُرَا‎ teʾmurā	يَأْمُرَا‎ yeʾmurā		نَأْمُرْ‎ neʾmur	تَأْمُرُوا‎ teʾmurū	يَأْمُرُوا‎ yeʾmurū
	dişil		تَأْمُرِي‎ teʾmurī	تَأْمُرْ‎ teʾmur			تَأْمُرَا‎ teʾmurā			تَأْمُرْنَ‎ teʾmurne	يَأْمُرْنَ‎ yeʾmurne
emir الْأَمْر	eril		مُرْ‎ mur			مُرَا‎ murā				مُرُوا‎ murū
	dişil		مُرِي‎ murī							مُرْنَ‎ murne

Kaynaklar

• Hans Wehr (1976), “أمر”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

Köken 2

أَمَرَ‎ (ʾemara, “emir olmak”) ve أَمُرَ‎ (ʾemura, “(aynı)”) kelimelerinin faktitifi.

Eylem

أَمَّرَ (ʾemmara) II, geniş zaman يُؤَمِّرُ‎‎ (yüʾemmiru)

1. otoriteyle yatırım yapmak, (birini) emir yapmak

Çekimleme

أَمَّرَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَأْمِير‎ teʾmīr
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُؤَمِّر‎ müʾemmir
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُؤَمَّر‎ müʾemmar
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَمَّرْتُ‎ ʾemmartü	أَمَّرْتَ‎ ʾemmarte	أَمَّرَ ʾemmara		أَمَّرْتُمَا‎ ʾemmartümā	أَمَّرَا‎ ʾemmarā		أَمَّرْنَا‎ ʾemmarnā	أَمَّرْتُمْ‎ ʾemmartüm	أَمَّرُوا‎ ʾemmarū
	dişil		أَمَّرْتِ‎ ʾemmarti	أَمَّرَتْ‎ ʾemmarat			أَمَّرَتَا‎ ʾemmaratā			أَمَّرْتُنَّ‎ ʾemmartünne	أَمَّرْنَ‎ ʾemmarne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُؤَمِّرُ‎ ʾüʾemmiru	تُؤَمِّرُ‎ tüʾemmiru	يُؤَمِّرُ‎ yüʾemmiru		تُؤَمِّرَانِ‎ tüʾemmirāni	يُؤَمِّرَانِ‎ yüʾemmirāni		نُؤَمِّرُ‎ nüʾemmiru	تُؤَمِّرُونَ‎ tüʾemmirūne	يُؤَمِّرُونَ‎ yüʾemmirūne
	dişil		تُؤَمِّرِينَ‎ tüʾemmirīne	تُؤَمِّرُ‎ tüʾemmiru			تُؤَمِّرَانِ‎ tüʾemmirāni			تُؤَمِّرْنَ‎ tüʾemmirne	يُؤَمِّرْنَ‎ yüʾemmirne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُؤَمِّرَ‎ ʾüʾemmira	تُؤَمِّرَ‎ tüʾemmira	يُؤَمِّرَ‎ yüʾemmira		تُؤَمِّرَا‎ tüʾemmirā	يُؤَمِّرَا‎ yüʾemmirā		نُؤَمِّرَ‎ nüʾemmira	تُؤَمِّرُوا‎ tüʾemmirū	يُؤَمِّرُوا‎ yüʾemmirū
	dişil		تُؤَمِّرِي‎ tüʾemmirī	تُؤَمِّرَ‎ tüʾemmira			تُؤَمِّرَا‎ tüʾemmirā			تُؤَمِّرْنَ‎ tüʾemmirne	يُؤَمِّرْنَ‎ yüʾemmirne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُؤَمِّرْ‎ ʾüʾemmir	تُؤَمِّرْ‎ tüʾemmir	يُؤَمِّرْ‎ yüʾemmir		تُؤَمِّرَا‎ tüʾemmirā	يُؤَمِّرَا‎ yüʾemmirā		نُؤَمِّرْ‎ nüʾemmir	تُؤَمِّرُوا‎ tüʾemmirū	يُؤَمِّرُوا‎ yüʾemmirū
	dişil		تُؤَمِّرِي‎ tüʾemmirī	تُؤَمِّرْ‎ tüʾemmir			تُؤَمِّرَا‎ tüʾemmirā			تُؤَمِّرْنَ‎ tüʾemmirne	يُؤَمِّرْنَ‎ yüʾemmirne
emir الْأَمْر	eril		أَمِّرْ ʾemmir			أَمِّرَا‎ ʾemmirā				أَمِّرُوا‎ ʾemmirū
	dişil		أَمِّرِي‎ ʾemmirī							أَمِّرْنَ‎ ʾemmirne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أُمِّرْتُ‎ ʾümmirtü	أُمِّرْتَ‎ ʾümmirte	أُمِّرَ ʾümmira		أُمِّرْتُمَا‎ ʾümmirtümā	أُمِّرَا‎ ʾümmirā		أُمِّرْنَا‎ ʾümmirnā	أُمِّرْتُمْ‎ ʾümmirtüm	أُمِّرُوا‎ ʾümmirū
	dişil		أُمِّرْتِ‎ ʾümmirti	أُمِّرَتْ‎ ʾümmirat			أُمِّرَتَا‎ ʾümmiratā			أُمِّرْتُنَّ‎ ʾümmirtünne	أُمِّرْنَ‎ ʾümmirne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُؤَمَّرُ‎ ʾüʾemmaru	تُؤَمَّرُ‎ tüʾemmaru	يُؤَمَّرُ‎ yüʾemmaru		تُؤَمَّرَانِ‎ tüʾemmarāni	يُؤَمَّرَانِ‎ yüʾemmarāni		نُؤَمَّرُ‎ nüʾemmaru	تُؤَمَّرُونَ‎ tüʾemmarūne	يُؤَمَّرُونَ‎ yüʾemmarūne
	dişil		تُؤَمَّرِينَ‎ tüʾemmarīne	تُؤَمَّرُ‎ tüʾemmaru			تُؤَمَّرَانِ‎ tüʾemmarāni			تُؤَمَّرْنَ‎ tüʾemmarne	يُؤَمَّرْنَ‎ yüʾemmarne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُؤَمَّرَ‎ ʾüʾemmara	تُؤَمَّرَ‎ tüʾemmara	يُؤَمَّرَ‎ yüʾemmara		تُؤَمَّرَا‎ tüʾemmarā	يُؤَمَّرَا‎ yüʾemmarā		نُؤَمَّرَ‎ nüʾemmara	تُؤَمَّرُوا‎ tüʾemmarū	يُؤَمَّرُوا‎ yüʾemmarū
	dişil		تُؤَمَّرِي‎ tüʾemmarī	تُؤَمَّرَ‎ tüʾemmara			تُؤَمَّرَا‎ tüʾemmarā			تُؤَمَّرْنَ‎ tüʾemmarne	يُؤَمَّرْنَ‎ yüʾemmarne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُؤَمَّرْ‎ ʾüʾemmar	تُؤَمَّرْ‎ tüʾemmar	يُؤَمَّرْ‎ yüʾemmar		تُؤَمَّرَا‎ tüʾemmarā	يُؤَمَّرَا‎ yüʾemmarā		نُؤَمَّرْ‎ nüʾemmar	تُؤَمَّرُوا‎ tüʾemmarū	يُؤَمَّرُوا‎ yüʾemmarū
	dişil		تُؤَمَّرِي‎ tüʾemmarī	تُؤَمَّرْ‎ tüʾemmar			تُؤَمَّرَا‎ tüʾemmarā			تُؤَمَّرْنَ‎ tüʾemmarne	يُؤَمَّرْنَ‎ yüʾemmarne

Köken 3

Söyleniş

• dinle

  (dosya)

Ad

أَمْر (ʾemr) e (çoğul أَوَامِر‎ (ʾevāmir), dişil أَمْرَانِ‎ (ʾemrāni))

1. أَمَرَ‎ (ʾemara) fiilinin mastarı (şekil I)
2. emir, komut

   zıt anlamlısı: نَهْي‎ (nehy)

3. yönetmelik, kararname
4. güç, yetki
5. (gramer) emir

   zıt anlamlısı: نَهْي‎ (nehy)

   لَام الْأَمْر — emir lām'ı

6. (bilişim) komut

Çekimleme

أَمْر (ʾemr) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَمْر ʾemr	الْأَمْر‎ el-ʾemr	أَمْر ʾemr
yalın	أَمْرٌ ʾemrun	الْأَمْرُ‎ el-ʾemru	أَمْرُ ʾemru
belirtme	أَمْرًا‎ ʾemran	الْأَمْرَ‎ el-ʾemra	أَمْرَ ʾemra
tamlayan	أَمْرٍ ʾemrin	الْأَمْرِ‎ el-ʾemri	أَمْرِ ʾemri
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَمْرَيْن‎ ʾemrayn	الْأَمْرَيْن‎ el-ʾemrayn	أَمْرَيْ‎ ʾemray
yalın	أَمْرَانِ‎ ʾemrāni	الْأَمْرَانِ‎ el-ʾemrāni	أَمْرَا‎ ʾemrā
belirtme	أَمْرَيْنِ‎ ʾemrayni	الْأَمْرَيْنِ‎ el-ʾemrayni	أَمْرَيْ‎ ʾemray
tamlayan	أَمْرَيْنِ‎ ʾemrayni	الْأَمْرَيْنِ‎ el-ʾemrayni	أَمْرَيْ‎ ʾemray
çoğul	basit cem'-i mükesser gayrimunsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَوَامِر‎ ʾevāmir	الْأَوَامِر‎ el-ʾevāmir	أَوَامِر‎ ʾevāmir
yalın	أَوَامِرُ‎ ʾevāmiru	الْأَوَامِرُ‎ el-ʾevāmiru	أَوَامِرُ‎ ʾevāmiru
belirtme	أَوَامِرَ‎ ʾevāmira	الْأَوَامِرَ‎ el-ʾevāmira	أَوَامِرَ‎ ʾevāmira
tamlayan	أَوَامِرَ‎ ʾevāmira	الْأَوَامِرِ‎ el-ʾevāmiri	أَوَامِرِ‎ ʾevāmiri

Alt kavramlar

• (أَمَرَ‎ (ʾemara) fiilinin mastarı): أُولُي الْأَمْرْ‎ (ʾūlüy el-ʾemr)

Ad

أَمْر (ʾemr) e (çoğul أُمُور‎ (ʾümūr), dişil أَمْرَانِ‎ (ʾemrāni))

1. mesele, sorun

Çekimleme

أَمْر (ʾemr) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَمْر ʾemr	الْأَمْر‎ el-ʾemr	أَمْر ʾemr
yalın	أَمْرٌ ʾemrun	الْأَمْرُ‎ el-ʾemru	أَمْرُ ʾemru
belirtme	أَمْرًا‎ ʾemran	الْأَمْرَ‎ el-ʾemra	أَمْرَ ʾemra
tamlayan	أَمْرٍ ʾemrin	الْأَمْرِ‎ el-ʾemri	أَمْرِ ʾemri
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَمْرَيْن‎ ʾemrayn	الْأَمْرَيْن‎ el-ʾemrayn	أَمْرَيْ‎ ʾemray
yalın	أَمْرَانِ‎ ʾemrāni	الْأَمْرَانِ‎ el-ʾemrāni	أَمْرَا‎ ʾemrā
belirtme	أَمْرَيْنِ‎ ʾemrayni	الْأَمْرَيْنِ‎ el-ʾemrayni	أَمْرَيْ‎ ʾemray
tamlayan	أَمْرَيْنِ‎ ʾemrayni	الْأَمْرَيْنِ‎ el-ʾemrayni	أَمْرَيْ‎ ʾemray
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أُمُور‎ ʾümūr	الْأُمُور‎ el-ʾümūr	أُمُور‎ ʾümūr
yalın	أُمُورٌ‎ ʾümūrun	الْأُمُورُ‎ el-ʾümūru	أُمُورُ‎ ʾümūru
belirtme	أُمُورًا‎ ʾümūran	الْأُمُورَ‎ el-ʾümūra	أُمُورَ‎ ʾümūra
tamlayan	أُمُورٍ‎ ʾümūrin	الْأُمُورِ‎ el-ʾümūri	أُمُورِ‎ ʾümūri

Türetilmiş kavramlar

• سَفَاسِفُ الْأُمُورِ‎ (sefāsifü el-ʾümūri)

Türevleri

• Afarca: ámri
• Osmanlı Türkçesi: امر‎
• Farsça: امر‎
• Svahili: amri

Köken 4

مُرّ‎ (murr, “acı verici, kuvvetli, keskin”) ve مَرِير‎ (marīr, “güçlü, sağlam”) kelimesinin elatifi (م ر ر‎ (m-r-r)).

Ön ad

أَمَرّ (ʾemarr) (dişil مُرَّى‎ (murrā))

1. مَرِير‎ (marīr) sözcüğünün elative degree çekimi:
   1. daha sağlam, daha güçlü; en sağlam, en güçlü
2. مُرّ‎ (murr) sözcüğünün elative degree çekimi:
   1. daha acı; en acı
   2. daha şiddetli; en şiddetli
   3. daha keskin; en keskin
   4. daha acı verici; en acı verici

Çekimleme

أَمَرّ (ʾemarr) ön ad çekimi

tekil	eril		dişil
	basit tekil gayrimunsarıf		tekil invariable
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	أَمَرّ ʾemarr	الْأَمَرّ‎ el-ʾemarr	مُرَّى‎ murrā	الْمُرَّى‎ el-murrā
yalın	أَمَرُّ ʾemarru	الْأَمَرُّ‎ el-ʾemarru	مُرَّى‎ murrā	الْمُرَّى‎ el-murrā
belirtme	أَمَرَّ ʾemarra	الْأَمَرَّ‎ el-ʾemarra	مُرَّى‎ murrā	الْمُرَّى‎ el-murrā
tamlayan	أَمَرَّ ʾemarra	الْأَمَرِّ‎ el-ʾemarri	مُرَّى‎ murrā	الْمُرَّى‎ el-murrā
ikil	eril		dişil
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	أَمَرَّيْن‎ ʾemarrayn	الْأَمَرَّيْن‎ el-ʾemarrayn	مُرَّيَيْن‎ murrayeyn	الْمُرَّيَيْن‎ el-murrayeyn
yalın	أَمَرَّانِ‎ ʾemarrāni	الْأَمَرَّانِ‎ el-ʾemarrāni	مُرَّيَانِ‎ murrayāni	الْمُرَّيَانِ‎ el-murrayāni
belirtme	أَمَرَّيْنِ‎ ʾemarrayni	الْأَمَرَّيْنِ‎ el-ʾemarrayni	مُرَّيَيْنِ‎ murrayeyni	الْمُرَّيَيْنِ‎ el-murrayeyni
tamlayan	أَمَرَّيْنِ‎ ʾemarrayni	الْأَمَرَّيْنِ‎ el-ʾemarrayni	مُرَّيَيْنِ‎ murrayeyni	الْمُرَّيَيْنِ‎ el-murrayeyni
çoğul	eril		dişil
	çoğul hâli bilinmeyen		sahih dişil çoğul
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	? ?	? ?	مُرَّيَات‎ murrayāt	الْمُرَّيَات‎ el-murrayāt
yalın	? ?	? ?	مُرَّيَاتٌ‎ murrayātün	الْمُرَّيَاتُ‎ el-murrayātü
belirtme	? ?	? ?	مُرَّيَاتٍ‎ murrayātin	الْمُرَّيَاتِ‎ el-murrayāti
tamlayan	? ?	? ?	مُرَّيَاتٍ‎ murrayātin	الْمُرَّيَاتِ‎ el-murrayāti

Kaynaklar

• Hans Wehr (1976), “أمر”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

Köken 5

Eylem

أَمُرُّ (ʾemurru)

1. مَرَّ‎ (marra) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken bildirme kipi çekimi

Eylem

أَمُرَّ (ʾemurra)

1. مَرَّ‎ (marra) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken dilek çekimi
2. مَرَّ‎ (marra) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem

أَمُرِّ (ʾemurri)

1. مَرَّ‎ (marra) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken jussive çekimi