emir

Türkçe

emir -mri

Anlamlar

[1] buyruk, komut, talimat, ferman

[2] istek

İkide birde dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu. - Y. K. Karaosmanoğlu

[3] (bitki bilimi) Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

Köken

[1] (Arapça)

Deyimler

emir kipi

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "emir"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: [[#Azerice|]] (az) Türkmence: höküm (tk)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1][2] Befehl (de) eril Fransızca: [1] [[#Fransızca|]] (fr) İngilizce: [1] [[#İngilizce|]] (en) İspanyolca: [1] [[#İspanyolca|]] (es) İtalyanca: [1] [[#İtalyanca|]] (it)

Gagavuzca

Anlamlar

[1] emir

Köken

[1] (Arapça)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

İngilizce: [1] order (en), command (en)

Kaynaklar

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Anlamlar

[1] emir, buyruk

Kaynaklar

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.