baş

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: baS, bás, bas, bàs

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

baş (belirtme hâli başı, çoğulu başlar)

  1. başlangıç
    Ay başı. Hafta başı. Satır başı. Yılbaşı.
  2. bir şeyin genellikle toparlakça ucu
    Avucumuzun içinde sakladığımız sigaraların yanmış ucu ile fitillerin başını yaktık. — F. R. Atay
  3. bir şeyin uçlarından biri
    Merdiven başında beni çağırdı. — A. Kutlu
  4. bir şeyin çevresi veya yakını
    Güzel bir sonbahar havasında şair, havuz başına uzanır gibi oturmuş, güneşleniyordu. — A. Kabaklı
  5. bir topluluğu yöneten kimse
    Cumhurbaşkanı devletin başıdır. — Anayasa
  6. esas, temel
    Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para. — H. E. Adıvar
  7. güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği
    Başa güreşmek.
  8. önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün" anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz
    Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı.
  9. (anatomi) insanda ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız v.s. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm
    eş anlamlıları: kafa, ser
    Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. — N. Cumalı
  10. (coğrafya) arazide en yüksek nokta
    Dağın başı. Tepenin başı.
  11. (denizcilik) deniz teknelerinde ön taraf
  12. (hukuk) sarraflık hakkı
  13. (patoloji) çıban
  14. (yiyecekler) kasaplık hayvanda ve bâzı yiyecekte adet
    Yirmi baş koyun. Üç baş soğan.

Çekimleme[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Kelime birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Azerice[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: baş

[değiştir]

baş

  1. (anatomi) baş

Eski Türkçe[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. (anatomi) baş
  2. (anatomi) yara

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe baş(baş)

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: baş

[değiştir]

baş

  1. (anatomi) baş

Kırım Tatarcası[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: baş

[değiştir]

baş

  1. en ön
  2. ilk
  3. kafa
  4. önder

Deyimler[değiştir]

Kürtçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: baş

Ön ad[değiştir]

baş

  1. iyi, yakşı

Tatarca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: baş

[değiştir]

baş

  1. (anatomi) baş

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: baş

[değiştir]

baş

  1. (anatomi) baş, kafa
  2. (coğrafya) dağ başı, doruk, zirve