beyin

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Köken 1[değiştir]

bey + -in

[değiştir]

beyin

  1. bey (ad) sözcüğünün çekimi:
    1. tamlayan tekil
    2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Köken 2[değiştir]

  • (anatomi): Bir insanın beyni
Eski Türkçe meng(meng, beyin).

[değiştir]

beyin (belirtme hâli beyni, çoğulu beyinler)

  1. (anatomi) Kafatasının üst bölümünde beyin zarları ile örtülü, iki yarım küre şeklinde sinir kütlesinden oluşan, duyum ve şuur merkezlerinin bulunduğu organ
    eş anlamlıları: dimağ, ensefal
    Beyin (Latincede cerebrum, Antik Yunancada ἐγκέφαλος (enkephalos, “baştaki”), o da ἐν (en, “içinde”) + κεφαλή (kephalē, “baş”) sinir sisteminin merkezi olarak hizmet eden bir organdır.“[1]
  2. (felsefe) muhakeme, usa vurma
  3. (mecaz) akıl, anlayış
    Beyni olsaydı bankere bütün parasını kaptırmazdı.
  4. (mecaz) bilgisi, eğitimi, düşüncesi yüksek seviyede olan kimse
    O doktor, sadece araştırmaların başında değil, o projelerin beynidir.
    Türkiye'nin yetiştirdiği en değerli beyinlerden biridir. — H. Taner
  5. (mecaz) bir şeyi yönetmede önemli görevi olan kimse

Çekimleme[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Kelime birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

  1. Beyin (Türkçe) (HTML) (2015-02-28). Asıl adresinden 2015-02-28 tarihinde arşivlenmiştir. 2015-06-03 tarihinde erişilmiştir.

Ek okumalar[değiştir]

Azerice[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: be‧yin

[değiştir]

beyin

  1. (anatomi) beyin

Ek okumalar[değiştir]

  • Azerice Vikipedi'de beyin

Anagramlar[değiştir]