zehir
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Ad[düzenle]
zehir (belirtme hâli zehri, çoğulu zehirler) zehir -hri
- (zehirler) organizmaya girdiğinde kimyasal etkisiyle fizyolojik görevleri bozan ve miktarına göre canlıyı öldürebilen madde, ağı, ağu, sem, zıkkım
- Evvela bir yumruk vurdu sersemledim, sonra ağzıma bilmediğim bir zehir tıktı, işte bu zehirle bayıldım. - F. R. Atay
- (mecaz) büyük üzüntü, acı, keder, sıkıntı
- Dünya ile küsmüş, içi zehir dolu olarak yaşamıştı bütün gençliğini. - N. Cumalı
Deyimler[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Birleşik eylemler[düzenle]
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "zehir"
Kürtçe[düzenle]
Ad[düzenle]
zehir