ağu
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: a‧ğu
Ad[düzenle]
ağu (belirtme hâli ağunu, çoğulu ağular)
- (halk ağzı, zehirler) zehir
Örnekler[düzenle]
- "Elinde sükkeri ayruğa sunup/Ağuyu kendi yutmaktır, adı aşk" - Eşrefoğlu Rûmî, Adı aşk şiirinden
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Köken[düzenle]
Kaynaklar[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "ağu"
Çağatayca[düzenle]
Ad[düzenle]
Tatarca[düzenle]
Kaynaklar[düzenle]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Ad[düzenle]
ağu
Eylem[düzenle]
ağu