yolsuz

Türkçe

Ön ad

1. yolu olmayan

   Bu dik, sarp ve yolsuz dağları arabalar, katırlar ve otomobillerle aşacaksınız. - F. R. Atay

2. yavaş giden

   Bu gemi yolsuzdur.

3. kurallara aykırı, uygunsuz, yöntemsiz, düzensiz, yersiz, usulsüz, nizamsız

   Kaymakamın yolsuz icraatı, hususi hayatı hep burada konuşulur, kasabanın olup biten işleri hep burada öğrenilirdi. - R. H. Karay

4. törelere, toplumun görüşüne aykırı davranan
5. parasız, züğürt

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "yolsuz"

Çeviriler

• Fince: tietön (fi)
• İngilizce: roadless (en)
• İsveççe: väglös (sv)

Eski Türkçe

Ad

1. yolunu azıtan kimse