tak

Ayrıca bakınız: TAK

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

tak (belirtme hâli takı, çoğulu taklar)

1. millî bayramlarda veya önemli bir olayı anmak için düzenlenen şenliklerde, geçit yapılacak caddelere geçici olarak kurulan, yazılar ve çiçeklerle süslenen kemer

   Şimdi İstanbul taklarının yeşil taflanları altından gaziler geçiyor. - F. R. Atay.

2. tahta vb. bir şeye vurulduğunda veya silah patlayınca çıkan tok ve sert ses

Sözcük birliktelikleri

• tak tak, tak tuk
• zafer takı, yengi takı, tak-ı zafer

Çeviriler

• Almanca: [Girdi?]tpos
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: [Girdi?]tpos
• Fransızca: [Girdi?]tpos
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "tak"

Çağatayca

Ad

1. nevi ağac ismi dir
2. büyük binâların balası

Faroe dili

Ad

tak

1. (mimarlık) çatı

İsveççe

Ad

tak

1. (mimarlık) çatı

Keçuva dili

Ad

tak

1. (toplum bilimi) barış

Lehçe

İlgeç

[1] evet

Norveççe

Ad

tak

[1] çatı

Ukraynaca

İlgeç

[1] evet

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.