oy

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: öý

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

oy (belirtme hâli oyu, çoğulu oylar)

  1. bir toplantıya katılanların, bir sorunla ilgili birkaç seçenekten birini tercih etmesi, rey
  2. bu tercihi belirten işaret, söz veya yazı
  3. seçimlerde kişinin herhangi bir aday veya partiye ait yaptığı tercih

Deyimler[değiştir]

  1. oy birliği

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

  1. oyca, oycu, oycuk, oyken, oyla, oylu, oysa, oysuz

Çeviriler[değiştir]

Eylem[değiştir]

oy

  1. oymak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Karşıt anlamlılar[değiştir]

  1. oyma

Kaynakça[değiştir]

Atakapaca[değiştir]

Eylem[değiştir]

oy

  1. uyumak
  • Tahsin Mayatepek Raporları

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. endişe
  2. oy, rey

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe od

[değiştir]

oy

  1. oy

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kernevekçe[değiştir]

[değiştir]

oy

  1. (biyoloji) yumurta

Özbekçe[değiştir]

[değiştir]

oy

  1. ay

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Yahudi İspanyolcası[değiştir]

Belirteç[değiştir]

oy

  1. (zaman) bugün