koku

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	koku	kokular
Belirtme (-i)	kokuyu	kokuları
Yönelme (-e)	kokuya	kokulara
Bulunma (-de)	kokuda	kokularda
Çıkma (-den)	kokudan	kokulardan
Tamlayan	kokunun	kokuların

koku -su

Anlamlar

[1] (fizyoloji) nesnelerden yayılan küçücük zerrelerin burun zarı üzerindeki özel sinirlerde uyandırdığı duygu

Çöp kokusuyla beraber mutsuzluğu da artıyordu günbegün. - E. Şafak

[2] güzel kokmak için sürülen esans

Koku sürünmek.

[3] belirti, işaret

Ortalıkta bir savaş kokusu var.

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "koku"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: iy (az), qoxu (az) Başkurtça: еҫ (ba) Eski Türkçe: yıd (tr), yid (tr) Gagavuzca: koku (gag) Karaçay Balkarca: cıyı (krc)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Fince: [1] haju (fi), tuoksu (fi) Hollandaca: [1] geur (nl) İngilizce: [1] smell (en), odour (en)

Gagavuzca

Ad

Anlamlar

[1] (fizyoloji) koku

Atasözleri

Osuranın burnuna sıçmalı ki koku ala

Tabağa sorarsan dünyada fena koku olmaz

Kaynaklar

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Osmanlıca

Ad

Anlamlar

[1] anber