kokmak

Vikisözlük sitesinden

Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Türkçe[düzenle]

Köken[düzenle]

Osmanlı Türkçesi قوقمق‎, o da Proto Türkçe *Kok- (“pis koku vermek, yanıcı koku”) ekinden gelmektedir.^[1] (kokma + -k)

Söyleniş[düzenle]

Heceleme: kok‧mak

Eylem[düzenle]

kokmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kokar)

Fena kokmak
Kokusu yükselmek
(hastalık) sakinleşmek

Zıt anlamlılar[düzenle]

kokmamak

Çeviriler[düzenle]

Almanca: duften (de) (güzel), stinken (de) (fena), riechen (de)
Azerice: qoxmaq (az)
Bulgarca: душа (bg) (duša)
Eski Türkçe: tunçımak‎ (otk) (tunçımak), yıdlanmak‎ (otk) (yıdlanmak)
İngilizce: smell (en) (güzel), stink (en) (fena)
Tatarca:
Kırım Tatarcası: ciyimek (crh), sasımaq (crh)

Kaynakça[düzenle]

↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kok-”, "Etymological dictionary of the Altaic languages" ("Handbuch der Orientalistik"; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Türk Dil Kurumuna göre "kokmak" maddesi

"https://tr.wiktionary.org/w/index.php?title=kokmak&oldid=3907195" sayfasından alınmıştır

Gizli kategoriler: