kokmak

Eski Türkçe

Eylem

Anlamlar

[1] Fena kokmak

[2] Kokusu yükselmek (su) senmek

[3] (hastalık) sakinleşmek

Türkçe

Eylem

Zaman	Kişi	Çekimli eylem
		Olumlu	Olumsuz
Belirli geçmiş	ben	koktum	kokmadım
	sen	koktun	kokmadın
	o	koktu	kokmadı
	biz	koktuk	kokmadık
	siz	koktunuz	kokmadınız
	onlar	koktu	kokmadı
		koktular	kokmadılar
Belirsiz geçmiş	ben	kokmuşum	kokmamışım
	sen	kokmuşsun	kokmamışsın
	o	kokmuş	kokmamış
	biz	kokmuşuz	kokmamışız
	siz	kokmuşsunuz	kokmamışsınız
	onlar	kokmuş	kokmamış
		kokmuşlar	kokmamışlar
Geniş zaman	ben	kokarım	kokmam
	sen	kokarsın	kokmazsın
	o	kokar	kokmaz
	biz	kokarız	kokmayız
	siz	kokarsınız	kokmazsınız
	onlar	kokar	kokmaz
		kokarlar	kokmazlar
Şimdiki zaman	ben	kokuyorum	kokmuyorum
	sen	kokuyorsun	kokmuyorsun
	o	kokuyor	kokmuyor
	biz	kokuyoruz	kokmuyoruz
	siz	kokuyorsunuz	kokmuyorsunuz
	onlar	kokuyor	kokmuyor
		kokuyorlar	kokmuyorlar
Gelecek zaman	ben	kokacağım	kokmayacağım
	sen	kokacaksın	kokmayacaksın
	o	kokacak	kokmayacak
	biz	kokacağız	kokmayacağız
	siz	kokacaksınız	kokmayacaksınız
	onlar	kokacak	kokmayacak
		kokacaklar	kokmayacaklar

Anlamlar

[1] Koku çıkarmak, koku yaymak, koku sinmek.

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: qoxmaq (az) Kırım Tatarca: sasımaq (crh) Kırım Tatarca: ciyimek (crh) Eski Türkçe: yıdlanmak (tr) Eski Türkçe: tunçımak (tr)