had

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حد‎, o da Arapça حَد‎ (ḥad) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• Heceleme: had

Ad

had (belirtme hâli haddi, çoğulu hadler)

1. insanın yetki ve değeri

   Haddim değil.

2. uç

   İnsan buna bir hadde kadar göz yumabilir.

3. (artık kullanılmayan sözcükler) derece
4. (artık kullanılmayan sözcükler) sınır
5. (artık kullanılmayan sözcükler, matematik) terim

Alt kavramlar

• (insanın yetki ve değeri): hadd-i asgarî

Atasözleri

• (insanın yetki ve değeri): Haddini bilmeyene bildirirler

Deyimler

• (insanın yetki ve değeri): haddi hesabı yok

Kelime birliktelikleri

• (insanın yetki ve değeri): had bildirmek, had safha, haddini bildirmek

Türetilmiş kavramlar

• haddizatında, hadken, hadle, hadli, hadse, hadsiz

Çeviriler

had

• Arapça: حَد‎ (ar) e (ḥad)
• Azerice: hədd (az)
• Fince: kärki (fi)
• İngilizce: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İspanyolca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İsveççe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Kürtçe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Osmanlı Türkçesi: حد‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "had"

Çekçe

Ad

had

1. (sürüngenler, yılanlar) yılan, yerdegezen

Galce

Ad

had

1. (bitki anatomisi) tohum

Slovakça

Ad

had

1. (sürüngenler, yılanlar) yılan, yerdegezen

Yukarı Sorbca

Ad

had

1. (sürüngenler, yılanlar) yılan, yerdegezen