terim

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Terim

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

terim

[1] ter (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): ˈteɾim

Heceleme[değiştir]

Heceleme: te‧rim

Köken[değiştir]

Türkçe ter + -im

[değiştir]

terim (belirtme hâli terimi, çoğulu terimler)

[1] bir bilim, sanat, meslek dalıyla veya bir konu ile ilgili özel ve belirli bir kavramı karşılayan kelime
[2] (mantık) geleneksel mantıkta özne veya yüklem
[3] (matematik) cebirsel bir anlatımda artı ('+') veya eksi ('-') işaretleri arasında bulunan parçalardan her biri
[4] (matematik) bir denklemde=işaretinin iki yanındaki anlatımlardan her biri
[5] (matematik) bir kesrin pay ve paydasından her biri

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): teˈɾim, teɾimˈleɾ

Heceleme[değiştir]

Heceleme: te‧rim

Eş anlamlılar[değiştir]

[1] ıstılah
[4] had

Çeviriler[değiştir]

Örnekler[değiştir]

[1] Bazıları ise terimlerimizi milletlerarası esaslara bağlamak davasındadırlar. - F. R. Atay

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

[*] bir terimli, büyük terim, çok terimli, iki terimli, küçük terim, orta terim, terim bilimi, terimler sistemi

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

[1] terimce, terimci, terimcik, terimle, terimli, terimse, terimsi, terimsiz

Köken[değiştir]

Fransızca terme (fr)

Kaynakça[değiştir]