terim

Ayrıca bakınız: Terim

Türkçe

Ad

terim

[1] ter (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Söyleniş

Lütfen bir dil kodu girin.

Heceleme

Lütfen bir dil kodu girin.

Köken

Türkçe Lütfen bir dil kodu girin.

Ad

terim (belirtme hâli terimi, çoğulu terimler)

[1] bir bilim, sanat, meslek dalıyla veya bir konu ile ilgili özel ve belirli bir kavramı karşılayan kelime

[2] (mantık) geleneksel mantıkta özne veya yüklem

[3] (matematik) cebirsel bir anlatımda artı ('+') veya eksi ('-') işaretleri arasında bulunan parçalardan her biri

[4] (matematik) bir denklemde=işaretinin iki yanındaki anlatımlardan her biri

[5] (matematik) bir kesrin pay ve paydasından her biri

Söyleniş

Lütfen bir dil kodu girin.

Heceleme

Lütfen bir dil kodu girin.

Eş anlamlılar

[1] ıstılah

[4] had

Çeviriler

• Almanca: Begriff (de) e
• Arapça: إصطلاح‏‎ (ar) e

Fransızca: terme (fr) e

• İngilizce: term (en)
• İsveççe: aning (sv), begrepp (sv)

• Manksça [Madde?]tpos
• Norveççe: begrep (no) n

Türk lehçeleri

• Azerice: termin (az)
• Eski Türkçe: [Madde?]tpos

• Tatarca: atama (tt)

Örnekler

[1] Bazıları ise terimlerimizi milletlerarası esaslara bağlamak davasındadırlar. - F. R. Atay

Sözcük birliktelikleri

[*] bir terimli, büyük terim, çok terimli, iki terimli, küçük terim, orta terim, terim bilimi, terimler sistemi

Türetilmiş kavramlar

[1] terimce, terimci, terimcik, terimle, terimli, terimse, terimsi, terimsiz

Köken

Fransızca terme (fr)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "terim"
• Vikipedi'de terim