güvence

Türkçe

Ad

güvence (belirtme hâli güvenceyi, çoğulu güvenceler) güvence (belirtme hâli güvenceyi, çoğulu güvenceler)

[1] Bir antlaşmada taraflardan birinin sorumluluğu üzerine alması, inanca, teminat, garanti

[2] Alınan sorumluluğa karşı olarak ortaya konulan şey

[3] Birinin şüphelerini dağıtmak için söylenen inandırıcı söz, teminat

Köken

[1] Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "güvence"

Çeviriler

• İngilizce: assurance (en), warranty (en)