fark

Ayrıca bakınız: FARC

Türkçe

Söyleniş

• IPA: ˈfaɾc
• Heceleme: fark

Köken

Arapça فَرْقٌ‏ (farḳun)

Ad

fark (belirtme hâli farkı, çoğulu farklar)

1. bir kimse veya nesnenin bir başkasıyla karıştırılmamasını sağlayan ayrılık, benzer şeyleri birbirinden ayıran özellik, başkalık, ayrım, nüans

   Emanete ihanet etmek veya etmemekle insan öteki mahlukattan ayrılır veya onlardan farkı kalmaz. - İ. Özel

2. (matematik) çıkarma işleminin sonucu
3. (mantık) cinsleri ve türleri birbirinden ayıran ana karakter

Çekimleme

fark adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	fark	farklar
belirtme	farkı	farkları
yönelme	farka	farklara
bulunma	farkta	farklarda
ayrılma	farktan	farklardan
tamlayan	farkın	farkların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	farkım	farklarım
2. tekil (senin)	farkın	farkların
3. tekil (onun)	farkı	farkları
1. çoğul (bizim)	farkımız	farklarımız
2. çoğul (sizin)	farkınız	farklarınız
3. çoğul (onların)	farkı farkları

Sözcük birliktelikleri

• fark işleci
• fark makinesi
• sonlu fark

Türetilmiş kavramlar

• Farkçı
• farkçı
• farkçık
• farkçılık
• farkında
• farkla
• farklı
• farksa
• farksız

Çeviriler

benzer şeyleri ayıran özellik

• Almanca: Unterschied (de) e
• Arapça: فَرْقٌ‏‎ (ar) e (farḳun)
• Azerice: fərq (az)
• Çekçe: rozdíl (cs) e, rozdíl (cs) e
• Fince: erilaisuus (fi), erotus (fi), ero (fi)
• Fransızca: différence (fr)
• Gagavuzca: fark (gag)
• Hollandaca: verschil (nl)
• İngilizce: difference (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: mellanskillnad (sv), olikhet (sv), skillnad (sv)

• Kırgızca: ayırmaçılık (ky), özgöçölük (ky)
• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Macarca: különbség (hu)
• Norveççe: forskjell (no) e, ulikhet (no)
• Türkmence: parh (tk), tapaavut (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "fark"

Gagavuzca

Köken

Arapça فَرْقٌ‏ (farḳun)

Ad

fark

1. fark

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki