rütbe

Türkçe

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	rütbe	rütbeler
Belirtme (-i)	rütbeyi	rütbeleri
Yönelme (-e)	rütbeye	rütbelere
Bulunma (-de)	rütbede	rütbelerde
Çıkma (-den)	rütbeden	rütbelerden
Tamlayan	rütbenin	rütbelerin

rütbe -si

Ad

rütbe -si

Anlamlar

[1] mertebe, derece, paye

Müfit vatandaş yetiştirmenin kutsi zevki de her rütbenin, her zevkin fevkinde değil midir? - E. İ. Benice

[2] subay, astsubay ve polislerin sahip olduğu derece, mevki

Ben de nişancı taburunun subaylarını rütbeleriyle, isimleriyle bilirdim. - N. Cumalı

Köken

(Arapça)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "rütbe"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Türkmence: çin (tk)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] Dienstgrad (de) eril Arapça: [1] رتبة (ar) dişil Fince: [1] arvoaste (fi) İngilizce: [1] rank (en)