rütbe

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

rütbe (belirtme hâli rütbeyi, çoğulu rütbeler) -si

1. (fizik, ölçü birimleri, matematik) mertebe, derece, paye

   Müfit vatandaş yetiştirmenin kutsi zevki de her rütbenin, her zevkin fevkinde değil midir? - E. İ. Benice

2. subay, astsubay ve polislerin sahip olduğu derece, mevki

   Ben de nişancı taburunun subaylarını rütbeleriyle, isimleriyle bilirdim. - N. Cumalı

Çeviriler

• Almanca: Dienstgrad (de) e
• Arapça: رتبة‎ (ar) d
• Arnavutça: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Estonca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Fince: aste (fi), arvoaste (fi), sääty (fi)
• Fransızca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Hollandaca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İngilizce: rank (en)
• İspanyolca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İsveççe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

• Kürtçe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Özbekçe: daraja (uz), martaba (uz), unvon (uz)
• Rusça: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Türkmence: çin (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "rütbe"