mertebe

Türkçe

Söyleniş

Heceleme: mer‧te‧be

Köken

Arapça مَرْطَبَة‎ (marṭabe)

Ad

mertebe (belirtme hâli mertebeyi, çoğulu mertebeler) -si

1. (fizik, ölçü birimleri, matematik) aşama, derece, rütbe, paye

   Bu sanatkârı bir yarım ilah mertebesine yükselten ne kuvvet, ne de hususiyettir. - A. Ş. Hisar

2. evre, safha

Çeviriler

derece

• Almanca: Grad (de) e, Rang (de) e, Stufe (de) d
• Arapça: مَرْطَبَة‎ (ar) d (marṭabe)
• Fince: aste (fi), vaihe (fi)
• İngilizce: degree (en), order (en), rank (en)
• İsveççe: rang (sv) g

safha

• Almanca: Stufe (de) d
• Azerice: san (az)
• İngilizce: step (en)
• İsveççe: skede (sv) n
• Osmanlı Türkçesi: مرطبه‎ (ota)

Deyimler

mümkün mertebe

Sözcük birliktelikleri

• mertebe mertebe

Türetilmiş kavramlar

• mertebece, mertebecik, mertebeli, mertebesiz, mertebeyken, mertebeyle, mertebeyse

Alt kavramlar

• (derece): mertebe-i ehâdiyet, mertebe-i hayvân, mertebe-i tabîat, vesile mertebesi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mertebe" maddesi

Türkmence

Köken

Arapça مَرْطَبَة‎ (marṭabe)

Ad

mertebe

1. erdem, fazilet
2. haysiyet, onur, şeref

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.