mertebe

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi مرتبه‎, Arapça مَرْطَبَة(marṭabe).

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): /meɾ.te.ˈbe/
  • Heceleme: mer‧te‧be

[değiştir]

mertebe (belirtme hâli mertebeyi, çoğulu mertebeler), sahiplik şekli mertebe -si

  1. evre, safha
  2. (fizik, matematik, ölçü birimleri) aşama, derece, rütbe, paye
    Bu sanatkârı bir yarım ilah mertebesine yükselten ne kuvvet, ne de hususiyettir. — A. Ş. Hisar
  3. (tasavvuf) katedilen yolda çıkılan basamaklardan her biri

Çekimleme[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Kelime birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Türkmence[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça مَرْطَبَة(marṭabe)

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: mer‧te‧be

[değiştir]

mertebe

  1. erdem, fazilet
  2. haysiyet, onur, şeref

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.