boğmak

Türkçe

Ad

boğmak (belirtme hâli boğmağı, çoğulu boğmaklar) boğmak (belirtme hâli boğmağı, çoğulu boğmaklar) boğmak -ğı

[1] boğum yeri

Köken

Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "boğmak"

Çeviriler

• Fince: solmukohta (fi)

Eylem

boğmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi boğar) boğmak -ar

[1] canlının soluk almasını engelleyerek öldürmek, batırmak

[2] el, ip veya başka şeyle sıkmak

[3] çokça iltifak etmek

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Deyimler

bir kaşık suda boğmak

Türk lehçeleri

• Azerice: boğmaq (az)
• Eski Türkçe: bogmak (tr), boguşmak (tr)
• Karaçay Balkarca: buv (krc)

• Tatarca: bu (tt)
• Türkmence: boğmak (tk)

Çeviriler

• Fince: hukkua (fi), tukehtua (fi)

Çağatayca

Eylem

[1] boğum, bend, halka, ukda

Türkmence

Eylem

[1] boğmak

[2] bağlamak