bileşim

Türkçe

Söyleniş

IPA: bileˈʃim, çoğulu IPA: bileʃimˈleɾ

Heceleme

Heceleme: bi·le·şim

Ad

bileşim (belirtme hâli bileşimi, çoğulu bileşimler) -mi

1. bileşme işi

   Mustafa Kemal Dil Kurumunu, Tarih Kurumunu ulusal bir bileşim yaratılsın, ulusal bir bilinç doğsun diye kurmuş. - A. İlhan

2. (kimya) iki veya daha çok öge bir araya gelerek yeni bir öge oluşturma, terkip

   Suyun bileşiminde hidrojenle oksijen vardır.

3. (kimya) bir maddenin hangi kimyasal türlerden oluştuğunu belirleyen verilerin tümü
4. (kimya) bileşme sonucu oluşan cisim

Çeviriler

• Almanca: Zusammensetzung (de) d
• Fince: koostumus (fi)
• Fransızca: composition (fr)
• İngilizce: composition (en), compound (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: sammansätning (sv)

• Kürtçe: terkîb (ku)
• Norveççe: sammensetning (no)

Yan kavramlar

• bileşik

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bileşim"