bileşim

Türkçe

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	bileşim	bileşimler
Belirtme (-i)	bileşimi	bileşimleri
Yönelme (-e)	bileşime	bileşimlere
Bulunma (-de)	bileşimde	bileşimlerde
Çıkma (-den)	bileşimden	bileşimlerden
Tamlayan	bileşimin	bileşimlerin

bileşim -mi

Ad

bileşim -mi

Anlamlar

[1] bileşme işi

Mustafa Kemal Dil Kurumunu, Tarih Kurumunu ulusal bir bileşim yaratılsın, ulusal bir bilinç doğsun diye kurmuş. - A. İlhan

[2] (kimya) iki veya daha çok öge bir araya gelerek yeni bir öge oluşturma, terkip

Suyun bileşiminde hidrojenle oksijen vardır.

[3] (kimya) bir maddenin hangi kimyasal türlerden oluştuğunu belirleyen verilerin tümü

[4] (kimya) bileşme sonucu oluşan cisim

Söyleniş

bileˈʃim, çoğulu bileʃimˈleɾ

Heceleme

bi·le·şim, çoğulu bi·le·şim·ler

Köken

(Türkçe)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "bileşim"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] Zusammensetzung (de) dişil Fince: [1] [[#Fince|]] (fi), [2] koostumus (fi) Fransızca: [1] composition (fr) İngilizce: [1] {{çeviri|en|composition}, [2] compound (en) İsveççe: [1] sammansätning (sv) ortak Norveççe: [1] sammensetning (nb) eril / dişil

Yan kavramlar

[1] bileşik