bek

Ayrıca bakınız: Bek

Türkçe

Ad

bek (belirtme hâli beği, çoğulu bekler)

[1] Savunma oyuncusu, savunucu

[2] Hava gazı lambasının ucu

Köken

[1] İngilizce back (en)

[2] Fransızca bec (fr)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bek"
• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Ön ad

[1] (halk ağzı) sert, katı

Köken

[1] Eski Türkçe

Çağatayca

Ad

[1] büyük, amir, azim eş-şan

Eski Türkçe

Ad

[1] muhkem

[2] kavi

[3] pek

[4] sağlam

[5] sıkı

Ön ad

[1] sağlam, sıkı, sert

Karaçay Balkarca

Ön ad

[1] sağlam

[2] kuvvetli

[3] sıkı

Kumanca

Ön ad

[1] sağlam

[2] sıkı

Türkmence

Ön ad

[1] sağlam, dayanıklı, metin