amir

Ayrıca bakınız: âmir

Türkçe

Ad

amir (belirtme hâli amiri, çoğulu amirler) amir -ri

[1] bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir

Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. - B. Felek

[2] (ticaret) satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

Köken

[1] Arapça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "amir"

Türk lehçeleri

• Azerice: amir (az)

• Türkmence: başlyk (tk)

Çeviriler

• Arapça: رئيس‏‎ (ar)
• Fince: sanajuuri (fi)

• Portekizce: amir (pt)

Ön ad

amir (karşılaştırma daha amir, üstünlük en amir)

[1] buyuran, buyurucu

Azerice

Ad

amir

[1] amir