amir

Ayrıca bakınız: âmir

Türkçe

Ad

amir (belirtme hâli amiri, çoğulu amirler) amir -ri

1. bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir

Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. - B. Felek

1. (ticaret) satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

Köken

1. Arapça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "amir" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Arapça: رئيس‎ (ar)
• Azerice: amir (az)
• Fince: emiiri (fi)
• Portekizce: amir (pt)
• Türkmence: başlyk (tk)

Ön ad

amir (karşılaştırma daha amir, üstünlük en amir)

1. buyuran, buyurucu

Azerice

Ad

amir

1. amir