nefes

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi نفس‎ sözcüğünden devralındı

Ad

nefes (belirtme hâli nefesi, çoğulu nefesler)

1. soluk
2. (edebiyat) dini temellere bağlı aşık edebiyatı nazım şekillerinden ilahilerin Alevi-Bektaşi aşıklarınca yazılanları

Deyimler

• geniş bir nefes almak
• nefes aldırmamak
• nefes etmek
• nefes nefese
• nefes aldırmamak
• nefes etmek

Üst kavramlar

• tekke şiiri

Yan kavramlar

• ilahi, ayin, tapuğ, durak, cumhur, hikmet, devriye, şathiye, tevhid, nutuk, deme, duvaz

Atasözleri

• Kuşa kafes lazım, boruya nefes

Çeviriler

çeviriler

• Arapça: تنفس‎ (ar)
• Azerice: nəfəs (az)
• Fince: hengitys (fi)
• Fransızca: haleine (fr), respiration (fr), souffle (fr)
• İngilizce: breath (en)
• Lehçe: oddech (pl) e
• Rusça: дыхание (ru) (dıxaniye), вздох (ru) (vzdox), заклинание (ru) (zaklinaniye), заговор (ru) (zagovor)
• Sırp-Hırvatça: dah (sh)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "nefes"