namus
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
- Osmanlı Türkçesi ناموس, o da Arapça نَامُوس (nāmūs) kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş[düzenle]
Ad[düzenle]
namus (belirtme hâli namusu, çoğulu namuslar)
- bir toplum içinde ahlâk kurallarına karşı beslenen bağlılık
- Fakat durup dururken, kendi yağıyla kavrulan bir genç kız namusuna bu kadar namussuzca iftira olur mu? - Etem İzzet Benice
- doğruluk, dürüstlük
- Liyakat ve namusa dayanan zenginliğe düşman değilim. - Mehmet Kaplan
- iffet
Üst kavramlar[düzenle]
Alt kavramlar[düzenle]
- (iffet): ırz
Deyimler[düzenle]
- namusu iki paralık olmak, namusuna dokunmak, namusuna sinek kondurmamak, namusuna toz kondurmamak, namusu temizlenmek, namusunu temizlemek, namusuyla yaşamak
Kelime birliktelikleri[düzenle]
- ırz namus şeref, namus belası, namus borcu, namus cinayeti, namus davası, namus sözü, namus ve şeref
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
iffet
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "namus"
Ek okumalar[düzenle]
- Vikipedi'de namus
Azerice[düzenle]
Ad[düzenle]
namus
Tatarca[düzenle]
Ad[düzenle]
namus