ümit
Ayrıca bakınız: Ümit |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi امید, o da Farsça امید kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
ümit (belirtme hâli ümidi, çoğulu ümitler)
- ümit etmekten doğan emniyet hissi
- Büyük bir ümit, sevinç ve heyecan içinde şu mektubu yazdım. — A. Gündüz
- bu hissi veren şahıs veya şey
- Kızı onun tek ümidiydi.
- olması beklenilen veya olacağı düşünülen şey
Çekimleme[değiştir]
ümit adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Zıt anlamlılar[değiştir]
Deyimler[değiştir]
- ümidi boşa çıkma, ümidi kırılma, ümidi sönme, ümidini kırma, ümit bağlama, ümit dünyası, ümit kapısı, ümit kırıklığı, ümit serpme, ümitle uyanma
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
ümit
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "ümit" maddesi