ümitli

Türkçe

Köken

ümit + -li

Söyleniş

• Heceleme: ü‧mit‧li

Ön ad

ümitli (karşılaştırma daha ümitli, üstünlük en ümitli)

1. ümidi olan, ümit besleyen

   Silahsızdık, vasıtasızdık, tarafsızdık fakat sırf ümitli idik. - R. E. Ünaydın

2. verim beklenen

   O sene bu civarların en ümitli tarlaları nihayet bire dört verdi. - M. Ş. Esendal

Eş anlamlılar

• umutlu

Zıt anlamlılar

• ümitsiz

Çeviriler

ümitli

• Azerice: ümidvar (az)
• Türkmence: umyydyğäär (tk), umyytly (tk)