İçeriğe atla

yedek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Türkçe

yedek (belirtme hâli yedeği, çoğulu yedekler)

  1. yularından çekilerek götürülen boş binek hayvanı
    • Osman Cemal KAYGILI, 2007 İstanbul'da Semai Kahveleri ve Meydan Şairleri, sayfa 48 , Merkez Kitapçılık
      "Tam Galata Köprüsü'nden geçerken Perişan Halil' in yedeğindeki gürbüz dana oradan anası, ablası ile geçmekte olan sekiz-on yaşlarında bir çocuğun koluna hızlıca boynuz yapıştırmış, çocuk da feryadı salıvermiş."
  2. hayvanı yedeğe alan ip, yular
  3. (edebiyat) redif

Ön ad

[düzenle]

yedek (karşılaştırma daha yedek, üstünlük en yedek)

  1. gereğinde kullanılmak için elde bulundurulan, asıl karşıtı
  2. gereğinde kullanılmak için fazladan bulundurulan, ayrılmış olan
    • Demir çekme kapının yedek anahtarını ona armağan edip usulca cebine soktu. - L. Tekin

Deyimler

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Çağatayca

[düzenle]
  1. yedekdaş, mâyetde giden redif şeyler, hususen at yedeyi, yetik