tutak

Türkçe

Ad

tutak (belirtme hâli tutağı, çoğulu tutaklar)

1. bir şeyin tutulacak yeri
2. tutacak
3. kabza
4. maşa, kerpeten gibi araçların tutmaya yarayan kanatlarından her biri
5. rehine

Çekimleme

tutak adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		tutak	tutaklar
belirtme		tutağı	tutakları
yönelme		tutağa	tutaklara
bulunma		tutakta	tutaklarda
ayrılma		tutaktan	tutaklardan
tamlayan		tutağın	tutakların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	tutağım	tutaklarım
	belirtme	tutağımı	tutaklarımı
	yönelme	tutağıma	tutaklarıma
	bulunma	tutağımda	tutaklarımda
	ayrılma	tutağımdan	tutaklarımdan
	tamlayan	tutağımın	tutaklarımın
2. tekil	yalın	tutağın	tutakların
	belirtme	tutağını	tutaklarını
	yönelme	tutağına	tutaklarına
	bulunma	tutağında	tutaklarında
	ayrılma	tutağından	tutaklarından
	tamlayan	tutağının	tutaklarının
3. tekil	yalın	tutağı	tutakları
	belirtme	tutağını	tutaklarını
	yönelme	tutağına	tutaklarına
	bulunma	tutağında	tutaklarında
	ayrılma	tutağından	tutaklarından
	tamlayan	tutağının	tutaklarının
1. çoğul	yalın	tutağımız	tutaklarımız
	belirtme	tutağımızı	tutaklarımızı
	yönelme	tutağımıza	tutaklarımıza
	bulunma	tutağımızda	tutaklarımızda
	ayrılma	tutağımızdan	tutaklarımızdan
	tamlayan	tutağımızın	tutaklarımızın
2. çoğul	yalın	tutağınız	tutaklarınız
	belirtme	tutağınızı	tutaklarınızı
	yönelme	tutağınıza	tutaklarınıza
	bulunma	tutağınızda	tutaklarınızda
	ayrılma	tutağınızdan	tutaklarınızdan
	tamlayan	tutağınızın	tutaklarınızın
3. çoğul	yalın	tutağı	tutakları
	belirtme	tutağını	tutaklarını
	yönelme	tutağına	tutaklarına
	bulunma	tutağında	tutaklarında
	ayrılma	tutağından	tutaklarından
	tamlayan	tutağının	tutaklarının

Çeviriler

çeviriler

• Fince: kahva (fi), kädensija (fi)
• İngilizce: handle (en)
• Tatarca: тотык (tt) (totıq)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tutak" maddesi

Çağatayca

Ad

1. rehin, emanet

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.