tembel

Türkçe

Köken

Farsça تنبل‏‎ (fa)

Ön ad

tembel

1. iş görmeyi, çalışmayı sevmeyen, çaba göstermekten, sıkıntıdan kaçan, üşengeç, üşengen, ayyar

   Tembeller ve işsizler daha çok yorulurlar. - A. Ş. Hisar

2. (fizyoloji) fonksiyonunu yerine getirmede yavaşlık gösteren

   Galiba karaciğeri de tembel. -H. Taner

Çeviriler

• Almanca: faul (de)
• Çekçe: líný (cs) zahálčivý (cs)
• Eski Türkçe: ermegil (tr)
• Estonca: laisk (et)
• Ewe dili: kuvia (ee)
• Fince: laiska (fi), veltto (fi), hervoton (fi)
• Hollandaca: lui (nl)
• İngilizce: lazy (en), limp (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: lat (sv), lättjefull (sv)

• Karaçay Balkarca: erinçek (krc)
• Kürtçe: tembel (ku), tiral (ku)
• Macarca: lusta (hu)
• Norveççe: lat (no)
• Tatarca: bulmağan (tt), ikmäk büsere (tt), irençäk (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "tembel"

Kürtçe

Ön ad

tembel

1. tembel, üşengeç, üşengen