ser

S.

Ayrıca bakınız: şer’, şer, SER, şêr

Türkçe

Köken

Farsça

Ad

ser (belirtme hâli seri, çoğulu serler)

1. (artık kullanılmayan sözcükler, anat) baş, kafa
2. {{t|eskimiş|politika|dil=tr başkan, reis

   Sertabip; sermürettip.

3. boyun kısmı dar olmakla birlikte karın kısmına inildikçe çapı genişleyen, yapı olarak sürahiye benzeyen cam, metal ve seramikten yapılan nargilenin uzun gövdesi

   Sertabip. Sermürettip.

Türetilmiş kavramlar

• sergüzeşt

Deyimler

ser verip sır vermemek, serden geçmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ser"

Tatarca

Ad

ser

1. sır, giz

Türkmence

Ad

ser

1. baş, kafa
2. istek, arzu, heves, meyil.

Kürtçe

Ad

ser

1. baş

Lehçe

Ad

ser

1. peynir

Oksitanca

Ad

ser

1. (zaman) akşam

Tatarca

Ad

ser

1. sır, giz

Türkmence

Ad

ser

1. baş, kafa
2. istek, arzu, heves, meyil

Zazaca

Ad

ser

1. baş

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.