melek

Ayrıca bakınız: Melek

Türkçe

Söyleniş

Heceleme: me‧lek

Köken

Osmanlı Türkçesi ملک‎ (melek) sözcüğünden devralındı

Ad

melek (belirtme hâli meleği, çoğulu melekler)

1. (din) Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevî varlık, ferişte, yumuşçu
2. (mecaz) terbiyeli, uysal kişi

   Yanlarındaki kızlar ise sahici birer melekti." - S. F. Abasıyanık

Deyimler

• melek gibi
• melek gibi insan
• melek otu

Üst kavramlar

• canlı

Alt kavramlar

• Azrail, Cebrail, İsrafil, Mikail, kiramen kâtibin

Türetilmiş kavramlar

• melekçe, melekken, melekle, melekli, melekse, meleksiz

Çeviriler

din

• Almanca: Engel (de) e
• Arapça: ملك‎ (ar) e [malak]
• Azerice: mələk (az), pəri (az)
• Bulgarca: ангел (bg) e (angel)
• Danca: engel (da)
• Felemenkçe: engel (nl) e
• Fince: enkeli (fi)
• Fransızca: ange (fr) e
• İngilizce: angel (en)
• İsveççe: ängel (sv)
• İtalyanca: angelo (it) e
• Karaçay Balkarca: salımçı (krc)
• Kırım Tatarca: ferişte (crh), melek (crh)
• Kürtçe: ferişte (ku), melek (ku)
• Makedonca: ангел (mk) e (angel)
• Norveççe: engel (no) e
• Osmanlı Türkçesi: ملک‎ (ota) (melek)
• Rusça: ангел (ru) e (angel) [angel]
• Sırp-Hırvatça: anđeo (sh) e
• Tatarca: färeştä (tt)
• Tuvaca: ангел (tyv) e (angäl)
• Türkmence: melek (tk), periişde (tk), perişde (tk)
• Yahudi İspanyolcası: angelo (lad)
• Yunanca: άγγελος (el) e (ángelos)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "melek" maddesi

Gagavuzca

Köken

Arapça مَلَكٌ‎ (melekün) sözcüğünden

Ad

melek

1. (din) melek

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarca

Köken

Arapça مَلَكٌ‎ (melekün) sözcüğünden

Ad

melek

1. (din) melek

Kürtçe

Ad

melek

1. (din) melek, ferişte, yumuşçu

Türkmence

Köken

Arapça مَلَكٌ‎ (melekün) sözcüğünden

Ad

melek

1. (din) melek

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.