kazmak

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Eylem

kazmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kazar)

1. herhangi bir araçla toprağı açmak, oymak
2. bu yolla çukur, kuyu, yol vb. oluşturmak

   Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın. Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın. - M. A. Ersoy

3. hakketmek

Deyimler

kuyusunu kazmak, mezarını kazmak

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: graben (de)
• Azerice: qazmaq (az)
• Çekçe: kopat (cs)
• Eski Türkçe: kırlamak‎ (otk) (kırlamak)
• Felemenkçe: graven (nl)
• Fince: kaivaa (fi)
• İngilizce: dig (en), cave (en)
• İspanyolca: cavar (es)
• Şorca: қазарға [qazarğa]

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kazmak" maddesi