kazmak

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Eylem

Kepçe, toprağı kazıyor (1)

kazmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kazar)

1. herhangi bir araçla toprağı açmak veya oymak
2. bu yolla çukur, kuyu, yol vb. oluşturmak
   • Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın. Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın. - M. A. Ersoy
3. hakketmek

Deyimler

kuyusunu kazmak, mezarını kazmak

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: graben (de)
• Azerice: qazmaq (az)
• Çekçe: kopat (cs)
• Eski Türkçe: kırlamak‎ (otk) (kırlamak)
• Felemenkçe: graven (nl)
• Fince: kaivaa (fi)
• İbranice: לחפור‎ (he) (la'khfor)
• İngilizce: dig (en), cave (en)
• İspanyolca: cavar (es)
• Şorca: қазарға [qazarğa]

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kazmak" maddesi