İçeriğe atla

kaya

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Kaya, kāya

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

kaya (belirtme hâli kayayı, çoğulu kayalar), sahiplik şekli kaya -sı

  1. (jeoloji, planetoloji) büyük ve sert taş kütlesi
  2. (jeoloji, planetoloji) kayaç

Çekimleme

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]

Kelime birliktelikleri

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]

Anagramlar

[düzenle]

Çağatayca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ka‧ya
  1. acı, şur
  2. cihet, taraf

Ön ad

[düzenle]
  1. acı, şur
  2. hiddetli, tez

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]

Eski Türkçe qada (qada).

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ka‧ya

kaya

  1. granit, değirmen taşı

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Keçuva dili

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ka‧ya

kaya

  1. (zaman) yarın

Belirteç

[düzenle]

kaya

  1. (zaman) yarın

Tsonga dili

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ka‧ya

Sayı adı

[düzenle]

kaya

  1. dokuz

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.