kızgın

Türkçe

Ön ad

[1] çok ısınmış, ısıtılmış veya kızdırılmış

Kızgın bir demire dökülen damla iz bırakmaz, buhar olur. - C. Meriç

[2] eş arayan (hayvan)

Kızgın bir boğa.

[3] (mecaz) kızmış olan, öfkeli, mütehevvir

“Bir gün odama kızgın bir ihtiyar girdi, elindeki bir tomar kâğıdı neredeyse fırlattı masama.” - A. Kulin

[4] kızışık, zorlu, sert, şiddetli

Çok kızgın bir fikir çarpışmasının üzerine gelmişim, kulak kesildim. - İ. H. Baltacıoğlu

Köken

Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kızgın"

Türk lehçeleri

• Azerice: qızğın (az)

Çeviriler

• Fince: vihainen (fi)
• İngilizce: angry (en)
• İskoç İngilizcesi: {{ç|sco|

• Macarca: mérges (hu)