kızgın

Türkçe

Ön ad

kızgın

1. çok ısınmış, ısıtılmış veya kızdırılmış

   Kızgın bir demire dökülen damla iz bırakmaz, buhar olur. - C. Meriç

2. eş arayan (hayvan)

   Kızgın bir boğa.

3. (mecaz) kızmış olan, öfkeli, mütehevvir

   “Bir gün odama kızgın bir ihtiyar girdi, elindeki bir tomar kâğıdı neredeyse fırlattı masama.” - A. Kulin

4. kızışık, zorlu, sert, şiddetli

   Çok kızgın bir fikir çarpışmasının üzerine gelmişim, kulak kesildim. - İ. H. Baltacıoğlu

Çeviriler

• Azerice: qızğın (az)
• Fince: vihainen (fi)
• İngilizce: angry (en)

• Macarca: mérges (hu)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kızgın"