köklü

Türkçe

Ön ad

köklü (karşılaştırma daha köklü, üstünlük en köklü)

1. kökü olan
2. kökleşmiş, iyi yerleşmiş, kalıcı olan, esaslı

Onu, ondan kendine kattıklarıyla köklü bir değişime uğratmayı amaçlıyor. - A. Ağaoğlu

1. soylu, soyu sopu belli, iyi tanınan

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "köklü" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• İbranice: כרוני‎ (he) (khroni), קבוע‎ (he) (kavu'a), מושרש‎ (he) (mush'rash)