tavaf
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi طواف, Arapça طِوَاف (ṭivāf)
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
tavaf (belirtme hâli tavafı, çoğulu tavaflar)
- Bir şeyin çevresini dolaşma veya mukaddes bir yeri ziyaret etme
- (İslâm) Hacda Kâbe'nin çevresini dolaşma
- “Ve Beyt-i Atîk’i (Kâbe’yi) tavaf etsinler.”[1]
Çekimleme[değiştir]
tavaf adının çekimi
Üst kavramlar[değiştir]
Alt kavramlar[değiştir]
- (İslâm: hükme itibarıyla): farz tavaf, vacip tavaf, sünnet tavaf, nafile tavaf
- (İslâm: yapılışı itibarıyla): kudüm tavafı, nafile tavafı, nezir tavafı, tahiyye tavafı, umre tavafı, veda tavafı, ziyaret tavafı
- (İslâm): şâvt
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
İlgili kavramlar[değiştir]
- (İslâm): Hacer-ü'l Esved, hacı
Çeviriler[değiştir]
tavaf
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "tavaf" maddesi
- ↑ Hac Sûresi (22): 29