ezik
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
ezik (belirtme hâli eziği, çoğulu ezikler) -ği
- çarpma, dövülme vb. sebeplerle vücutta oluşan bere
- Vücudu eziklerle dolu idi.
- bere, çürük
- Öne mostralık şeftalileri koymuş, ama kese kâğıdına ezikleri doldurmuş.
- ezilmiş, gariban kişi
- Sen niye arabamı kullanmıyorsun? Ezik misin sen?
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Belirteç[değiştir]
ezik
- (mecaz) üzüntülü bir biçimde:
- Hiç de ezik bulmaz kızını, hep güvenmiştir ona. - Tarık Buğra
Ön ad[değiştir]
ezik (karşılaştırma daha ezik, üstünlük en ezik)