engin
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
|
Ayrıca bakınız: Engin |
Konu başlıkları
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
engin (belirtme hâli engini, çoğulu enginler) -ni
- (denizcilik) açık deniz
- Enginden dönen deniz kuşları sessiz kanatlarıyla başımın üstünde dolaşıyorlar. - R. N. Güntekin
Çekimleme[düzenle]
engin adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | engin | enginler |
| belirtme | engini | enginleri |
| yönelme | engine | enginlere |
| bulunma | enginde | enginlerde |
| ayrılma | enginden | enginlerden |
| tamlayan | enginin | enginlerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (ben) | enginim | enginlerim |
| 2. tekil (sen) | enginin | enginlerin |
| 3. tekil (o) | engini | enginleri |
| 1. çoğul (biz) | enginimiz | enginlerimiz |
| 2. çoğul (siz) | engininiz | enginleriniz |
| 3. çoğul (onlar) | engini enginleri | |
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "engin"
Ön ad[düzenle]
- [1] ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş, çok geniş, vâsi
- O engin denize benzersin ki yavaş yavaş coşar ve coşunca da pek hırçın olursun. - A. H. Müftüoğlu
- [2] (halk ağzı) değer ve fiyatı düşük
- Engin mal.
- [3] (halk ağzı) yüksekte olmayan, alçak, ingin, münhat
- Engin olur bizim elin ovası. Yüksek olur yaylaların havası. - Halk türküsü
Çeviriler[düzenle]
Gagavuzca[düzenle]
Köken[düzenle]
- Eski Türkçe än
Ön ad[düzenle]
- engin
Kaynakça[düzenle]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
