eklem

Türkçe

Söyleniş

IPA: ecˈlem, çoğulu IPA: eclemˈleɾ

Heceleme

Heceleme: ek·lem

Ad

eklem (belirtme hâli eklemi, çoğulu eklemler)

1. (anatomi) vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal

Çeviriler

• Almanca: Gelenk (de) n
• Azerice: oynaq (az)
• Arapça: مفصل‏‎ (ar) n مفصل‏ (mafsˤal)
• Fince: nivel (fi)
• İngilizce: joint (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: led (sv)
• Karaçay Balkarca: buvun (krc)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Norveççe: ledd (no) n

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "eklem"