bulamaç

Türkçe

Ad

bulamaç (belirtme hâli bulamacı, çoğulu bulamaçlar)

[1] Sulu, cıvık hamur

[2] (halk ağzı, yiyecekler) Undan yapılan ve içine pastırma, peynir ve mercimek katılan bir yemek

[3] (halk ağzı) (Andırın ağzı) Un çorbası

[4] (halk ağzı) (Düziçi ağzı) çok ezilmiş ve cıvık karışım

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: bulgama (tr)
• Tatarca: bolamıq (tt)