benzeşme
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: ben‧zeş‧me
Ad[değiştir]
benzeşme (belirtme hâli benzeşmeyi, çoğulu benzeşmeler)
- benzeşmek işi, analoji
- (dil bilimi) kelime içinde, yan yana düşen iki sesten birinci sesin ikincisinin etkisiyle değişmesi
Eş anlamlılar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
- benzeşmece, benzeşmeci, benzeşmecik, benzeşmeli, benzeşmesiz, benzeşmeyken, benzeşmeyle, benzeşmeyse, benzeşmetirme
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "benzeşme" maddesi
Eylem[değiştir]
benzeşme
# benzeşmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: ben‧zeş‧me