alaylı
Jump to navigation
Jump to search
Konu başlıkları
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
alaylı (belirtme hâli alaylıyı, çoğulu alaylılar)
- [1] (askeriye) erlikten yetişmiş, askerî okullarda okumadan başarı gösterip rütbe alan ve yükselen subay
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "alaylı"
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Ön ad[düzenle]
- [1] gerekli okul eğitimini görmeden kendini yetiştirmiş olan, mektepli karşıtı
- [2] alay edici, küçümseyici, müstehzi
- Sesi alaylı bir ahenkle kadının kulaklarına çarptı. - M. C. Kuntay
- [3] gösterişli, görkemli, debdebeli
- Düriye'min güğümleri kalaylı. Fistan giymiş, etekleri alaylı. - Halk türküsü
