alaylı
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
alaylı (belirtme hâli alaylıyı, çoğulu alaylılar)
- (askeriye) erlikten yetişmiş, askerî okullarda okumadan başarı gösterip rütbe alan ve yükselen subay
Çeviriler[düzenle]
|
Ön ad[düzenle]
alaylı
- gerekli okul eğitimini görmeden kendini yetiştirmiş olan, mektepli karşıtı
- alay edici, küçümseyici, müstehzi
- Sesi alaylı bir ahenkle kadının kulaklarına çarptı. - M. C. Kuntay
- gösterişli, görkemli, debdebeli
- Düriye'min güğümleri kalaylı. Fistan giymiş, etekleri alaylı. - Halk türküsü
Karşıt Anlamı[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "alaylı"