okuma

Türkçe

Ad

okuma (belirtme hâli okumayı, çoğulu okumalar)

1. okumak işi, kıraat

Söyleniş

IPA: ocuˈma

Heceleme

Heceleme: o·ku·ma

Köken

Türkçe

Deyimler

okuma yazma, okuma yeri

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "okuma"

Türk lehçeleri

• Azerice: oxuma (az), qıraət (az)

Çeviriler

• Almanca: Lesen (de) n
• Arapça: تِلاَوَةٌ‏‎ (ar) d (tila:ve(tun)), قِرَاءَةٌ‏‎ (ar) d (qıra:ʔa(tun))
• Çekçe: čtení (cs)
• Estonca: lugemine (et)
• Fince: lukeminen (fi)
• Fransızca: lecture (fr) d
• İngilizce: reading (en)
• İskoç İngilizcesi: {{ç|sco|
• İsveççe: läsning (sv) g

Örnekler

1. Okuması vardı, yazması azdı. - B. Felek

Türetilmiş kavramlar

1. okumaca, okumacı, okumacık, okumalı, okumasız, okumayken, okumayla, okumaysa

Eylem

okuma

           # okumak eyleminin üçüncü tekil şahıs emir kipinin olumsuz çekimi.

Söyleniş

IPA: oˈcuma

Heceleme

Heceleme: o·ku·ma

Karşıt anlamlılar

1. oku