ahmak
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Köken[düzenle]
Osmanlı Türkçesi احمق (ahmak) Bu Osmanlı Türkçesi sözcük Arapça ح م ق (ḥ m ḳ) kökünden gelen أَحْمَق (ʾaḥmaḳ, “aptal, deli”) sözcüğünden alıntıdır. Bu Arapça sözcük حَمُقَ (ḥamuḳa) eyleminden türemiş ön addır.
Ön ad[düzenle]
ahmak (karşılaştırma daha ahmak, üstünlük en ahmak)
- aklını gereği gibi kullanamayan, bön, budala, aptal
- En doğru, en yüksek fikir, bir cahil veya ahmağın elinde gülünç, değersiz bir hâle gelebilir. - Mehmet Kaplan
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Sözcük birliktelikleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
aklını gereği gibi kullanmayan
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "ahmak" maddesi
Atasözleri[düzenle]
- Ahmak gelin yengeyi halayığı sanır.
- Ahmak misafir ev sahibini ağırlar.
Gagavuzca[düzenle]
Köken[düzenle]
Ön ad[düzenle]
ahmak
Kaynakça[düzenle]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki